De uitnodiging voor HET FILOSOFISCH GESPREK van 4 september 2022 vermeldde het al: we komen weer bijeen na een coronaperiode van 2 jaar! Prachtig warm weer en belangrijke sportevenementen verhinderden een grote groep mensen niet om enthousiast deze eerste bijeenkomst te bezoeken. Het was misschien toch wat onwennig..? Alles went, ook de keuze voor de 1e zondag van de maand als moment van bijeenkomen, een markant tijdstip.
Zoals altijd werden onderwerpen ingebracht – zie hieronder – waaruit gekozen werd voor : ‘Waar gaan we in de toekomst heen?’ Geen vakantiekeuze, we zitten met elkaar in een Filosofisch Gesprek dus moeten we samen dit onderwerp ook filosofisch benaderen. De indieners merkten al meteen op, dat het een heel breed onderwerp is en richting de andere indieners “dat eigenlijk ook hun onderwerp er binnen valt”. Naast het voordeel van een brede inbreng, leverde dat ook het nadeel op dat het gesprek wel breed uitwaaierde. De indieners wilden met de vraagstelling ook uiting geven aan hun zorg over die toekomst “gaat het wel de goede kant op?” “Hebben onze jongeren nog wel een toekomst?” merkte iemand anders cynisch op. Er werd daartegen ingebracht dat deze vraag ook al zo oud is als het schrift… Al vele duizenden jaren vragen we ons af of de tijd niet in ons nadeel verandert. De fundamentele vraag naar “hoe willen we eigenlijk bestaan?”
“Ha, maar kunnen we eigenlijk wel iets doen, kunnen we iets fundamenteels aan de toekomst veranderen en als we dat denken te kunnen… wie zijn we eigenlijk dat we denken dat te kunnen?” leek ieder initiatief in die richting in de grond te boren… Maar de mens beïnvloedt zijn toekomst wel degelijk en dan met name op het terrein van klimaatverandering, zo werd gereageerd. Er ontstond natuurlijk discussie over de rol van de mens op dit terrein. De vragenstellers meldden dat hun zorg zich met name richt op deze ingrijpende verandering in het menselijke bestaan, maar ook: “zorg voor de natuur uit liefde voor de natuur!” “En uit respect voor ons nageslacht dat ook recht heeft op een prachtig leven,” vulde een ander aan.
Natuurlijk kwam ook ‘doemdenken’ om de hoek kijken, mensen raken in paniek van slecht nieuws… de ‘gaat u maar rustig slapen’ boodschap. Gekoppeld aan ‘de natuur herstelt zichzelf, “vindt altijd weer een nieuwe balans en of mensen daar straks nog deel van uitmaken is eigenlijk niet van belang.” Pittig!
Gewezen werd op het feit dat de wereld, de natuur, sneller verandert dan ooit tevoren ofwel de termijn waarbinnen de verandering zich afspeelt is extreem kort. De invloed van een individu hierop is verwaarloosbaar, maar groepen mensen hebben wel degelijk macht en dus invloed. Het individu kan wel wat doen door kritische keuzes te maken, stelde een ander, dat heeft echt invloed omdat anderen dat samen met jou doen.
De contrasten in de wereld zijn ongelofelijk en wij proberen maar steeds onze ongekende luxe te verdedigen ten koste van een grote groep van de wereldbevolking. Het is ook heel moeilijk om te minderen, was algemeen de mening, maar het zal moeten. ‘Mag het wat minder?’ werd het nieuwe thema in het gesprek.
Aantal deelnemers: 21
Moderator: Jap Voorbraak
Ingebrachte onderwerpen: Is robotisering een vorm van ontmenselijking? Heeft het zin om afval te scheiden? Waarom is geweld slecht? Tot hoever rijkt ons bewustzijn? Waar gaan we in de toekomst heen? Wat doet de samenleving met de tijdgeest?
