De bijeenkomst stond deze keer geafficheerd als ‘Eindejaarsbijeenkomst’ en dus was er de bijbehorende aankleding: een kerstbloemetje en lekkers op tafel, in de pauze en daarna samen een drankje en… oliebollen. De oudejaarssfeer compleet, de gezelligheid eveneens en daarbij een heel goed gesprek samen. De organisatie (Karel, Jap, René) deed deze keer ook een onderwerpvoorstel, maar als je toch al langere tijd rondliep met een onderwerp dat je zou willen bespreken, dan was je inbreng ook zeer welkom. De onderwerpen staan zoals gebruikelijk onderaan.
Gekozen werd voor het voorstel van de organisatie: ‘Is levensmoe hetzelfde als voltooid leven?’ Het heeft toch ook te maken met de sfeer rond het einde van het jaar…bezinning op jaar en leven. Opgemerkt werd dat levensmoe negatief is en voltooid leven positief. En het wordt makkelijk geassocieerd met ouderdom, maar daar was men het niet mee eens. Ook jonge(-ere) mensen kunnen levensmoe zijn of vaststellen dat hun leven voltooid is. Er bestaan geen vaste regels voor, ge- en veroordeeld wordt er door anderen. Het hangt er zo vanaf wat je wilt bereiken in het leven, zo merkte iemand op. Als je de lat heel hoog legt, onhaalbare doelen stelt, steeds denkt dat je tekortschiet, maakt je dat levensmoe. Aangevuld wordt dit beeld met de opmerking dat het niet afmaken van taken ook zeer frustrerend werkt. Bij levensmoe is je leven ook niet voltooid.
Tegenover levensmoe staat ‘levenslust’, de motivatie om dingen te doen, te ondernemen. Bij levenslust denk je ook aan een positieve instelling, een opgewekte stemming. Als je controle over je leven hebt, voorkom je levensmoeheid is een stelling. Diverse anderen ontkennen dat…’controle willen houden’ draagt juist bij aan vermoeidheid. ‘De controle los’ wordt opgemerkt, levert een belangrijke bijdrage aan een gelukkig leven. ‘Laat het leven op je afkomen!’ merkt iemand op, ‘je hoeft het niet allemaal te beheersen, dat is onmogelijk en kost veel te veel inspanning.’
Tevreden terug kunnen kijken op je leven wordt vrij algemeen gezien als een bijdrage aan de conclusie ‘voltooid leven’. Een bijna religieus gevoel van ‘het is volbracht’! Maar toch is men van mening dat ‘draagkracht’ en ‘levensenergie’ belangrijke voorwaarden zijn om het leven met plezier vol te houden. Op het einde- de drankjes en hapjes staan op tafel – verenigt men zich toch rond een belangrijke voorwaarde: zijn er nog mensen om je heen waarmee je je leven kunt delen? Word je nog serieus genomen? Dat heeft toch meestal met leeftijd te maken, je bent alleen over. Met je kinderen en kleinkinderen kun je je leven niet echt delen.
In dat verband verwonderen de aanwezigen zich over het grote aantal zelfdodingen onder jonge beroemdheden (artiesten). Wat drijft hen naar een zelfgekozen levenseinde? Toch ook diezelfde eenzaamheid die de zeer oudere medemens kan treffen. Bestaat ‘voltooid leven’ dan wel of hangt het toch samen met de kwaliteit van leven en de daaraan gekoppelde lust om dit leven te willen voortzetten? Levensmoe of voltooid leven zijn toch vaak een ‘escape’ wordt opgemerkt, als je echt gelukkig kunt leven in een gemeenschap waarin je erkend wordt, is de kans op levenslust groot.
Aantal deelnemers: 28
Moderator: René Hendrickx
Ingebrachte onderwerpen: Is levensmoe hetzelfde als voltooid leven? Zijn we het einde van de Verlichting aan het meemaken? Is neiging tot zelfdoding natuurlijk? Tot waar reikt mijn recht op privacy? Hoe beleven we onze vrijheid? Verlies je bij ‘leven in het nu’ het geheel?